Ένα σχέδιο που πατάει πάνω στην άγνοια των Ελλήνων …….

Οδεύοντας προς τις εκλογές πολλοί φίλοι μας ρωτάτε τι μπορεί να συμβεί και τι όχι σχετικά με το θέμα αν έχουν την δυνατότητα να μας διώξουν από το Ευρώ ή όχι, τι θα γίνει αν καταγγείλουμε το μνημόνιο και τι όχι και γενικά ότι έχει να κάνει με όλα όσα ακούγονται ή γράφονται στα μπλόγκς το τελευταίο διάστημα.

Βλέπουμε ότι επικρατεί γενικά μία σύγχυση πάνω σε αυτό το θέμα για δύο κατά την γνώμη μας λόγους. Ο ένας είναι η άγνοια βασικών θεμάτων οικονομίας και οικονομικών από την μεγαλύτερη πλειοψηφία των πολιτών αλλά και λόγο διάφορων πληροφοριών που βγαίνουν από διάφορες πηγές οι οποίες είναι είτε μισές, είτε σκόπιμα δεν λένε όλη την αλήθεια η δεν αποτυπώνουν σωστά όλο το θέμα.
Θα προσπαθήσουμε λοιπόν σε αυτό το άρθρο μας να αναλύσουμε κυρίως το θέμα που απασχολεί όλους του Έλληνες. Ας πάρουμε τα πράγματα όμως από την αρχή για να ξέρουμε για τι μιλάμε και τι λέμε. Και ας δούμε τι μας κρύβουν κάποιοι και τι μας λένε μισό.


Πρώτα από όλα θα πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι η ΟΝΕ και πώς λειτουργεί. Η νομισματική ένωση αυτή, 17 κρατών της Ε.Ε. από το 1998 που ξεκίνησε να λειτουργεί έχει κάποιους κανόνες όσο αφορά την ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων εντός της ένωσης καθώς και θεσμικούς όρους και συνθήκες που πρέπει να τηρούν και να πληρούν οι χώρες της ένωσης.

Σε αυτά όλα η κύρια συνθήκη είναι το δημοσιονομικό σύμφωνο σταθερότητας το οποίο έχουν υπογράψει όλες οι χώρες και εμείς. Το σύμφωνο σταθερότητας βάζει τους όρους αναφορικά με τα περιθώρια που κινούνται το έλλειμμα, το χρέος και οι ρυθμοί ανάπτυξης της κάθε χώρας κυρίως. Για παράδειγμα το ανώτερο ποσοστό ελλείμματος για τις χώρες της ΟΝΕ είναι 3% του ΑΕΠ της κάθε χώρας και το εξωτερικό χρέος στο 100% του ΑΕΠ με κάποιες αλλαγές τα τελευταία χρόνια έως το 120% του ΑΕΠ.

Το ΑΕΠ όμως όπως όλοι γνωρίζουμε δεν είναι σταθερό και μπορεί χωρίς να μεταβληθούν το έλλειμμα και το χρέος σε απόλυτα νούμερα να μεταβληθούν τα ποσοστά. Για παράδειγμα η Ελλάδα σήμερα χρωστάει περίπου 350 δις Ευρώ και αυτό αντιστοιχεί στο 160 % του ΑΕΠ. Αν όμως η Ελλάδα τρέξει με ρυθμούς ανάπτυξης 5 ή 6 % ετησίως μέσα από παραγωγική ανάπτυξη όμως και όχι μέσα από την κατανάλωση όπως έκανε μέχρι σήμερα, σε πολύ σύντομο διάστημα λόγο της αύξησης του ΑΕΠ αυτά τα 350 δις ευρώ δεν θα αντιστοιχούν στο 160% του ΑΕΠ αλλά στο 120 ή και 100% του ΑΕΠ.

Εδώ τώρα έρχεται το πρόβλημα και ουσιαστικά όλη η κουβέντα για τα μνημόνια και το ευρώ η δραχμή. Φυσικά όπως πολλοί λένε δεν υπάρχει καμία συμφωνία η συνθήκη που προβλέπει την αποπομπή μίας χώρας από την ΟΝΕ. Αυτό όμως πέρα του ότι είναι κάτι που ισχύει σήμερα αύριο μπορεί να αλλάξει ανάλογα τις καταστάσεις. Όπως για παράδειγμα και μηχανισμός στήριξης δεν υπήρχε αλλά δημιουργήθηκε για να βοηθήσει τις χώρες με οικονομικά προβλήματα.

 Το μνημόνιο λοιπόν είναι συνοδευτικό μίας δανειακής σύμβασης μεταξύ της Ελλάδας και των υπολοίπων 16 χωρών η οποία δανειακή αυτή σύμβαση έγινε γιατί η χώρα μας δεν μπορεί να δανειστεί από τις αγορές. Ή και να μπορεί αν πληρώσει ένα επιτόκιο της τάξεως του 20 και 22 %. Το μνημόνιο σαν μνημόνιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συμφωνία των δημοσιονομικών αλλαγών που πρέπει να κάνει η κάθε χώρα για να πετύχει τους όρους του συμφώνου σταθερότητας της Ε.Ε.

Με δεδομένο λοιπόν ότι η κάθε χώρα δεν μπορεί να κάνει ότι της αρέσει και όπως της αρέσει αλλά υπάρχουν κανόνες, έτσι οι χώρες όλες πρέπει να κινούνται μέσα στα πλαίσια των συμφωνιών για να υπάρχει μία σταθερότητα στην ένωση. Εδώ τώρα αρχίζουν τα ψέματα και οι αλήθειες οι ανακρίβειες και οι μισές κουβέντες.

Ακούμε δηλαδή ότι θα καταγγείλουμε το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση επειδή είναι τοκογλυφική και όλα αυτά που ακούγονται και πως κανείς δεν μπορεί να μας πετάξει έξω από την ένωση. Αυτό είναι σωστό εκ πρώτης αλλά είναι μόνο το 1/3 όσων υπάρχουν πίσω από αυτά όλα.
Λέμε ότι είναι το 1/3 γιατί για παράδειγμα ακόμα και μνημόνιο να μην υπάρχει η χώρα μας έχει την θεσμική υποχρέωση του συμφώνου δημοσιονομικής σταθερότητας της ευρωζώνης. Αυτό σημαίνει ότι τόσο το Έλλειμμα όσο και το χρέος πρέπει να κινούνται στα όρια που προβλέπει το σύμφωνο σταθερότητας.

Άρα οι δημοσιονομικές αλλαγές και τα όποια μέτρα θα πρέπει να παρθούν έτσι και αλλιώς είτε με μνημόνιο είτε όχι για να πληρούμε τις προϋποθέσεις της νομισματικής ένωσης. Φυσικά αυτό θα είναι ακόμα πιο δύσκολο να το πετύχουμε αν κλείσουμε τις πόρτες με την Ε.Ε. και στερηθούμε τους πόρους που σήμερα λαμβάνουμε από την Ε.Ε. όπως είναι κοινοτικά κονδύλια, επενδυτικά προγράμματα όπως το ΕΣΠΑ και επιδοτήσεις που δεν είναι δανεισμός.

 Όλα αυτά θα πρέπει να τα καλύψει το Ελληνικό δημόσιο μέσα από φορολογία, περικοπές δαπανών, εσωτερικό δανεισμό με έντοκα γραμμάτια κλπ. Δηλαδή πάλι εμείς οι ίδιοι μόνοι μας θα πρέπει αναλάβουμε αυτό το βάρος που σήμερα δεν το έχουμε.

Από την άλλη ένα κράτος και η λειτουργία του δεν είναι μόνο οι μισθοί και οι συντάξεις. Στην δική μας περίπτωση υπάρχουν χρέη του δημοσίου προς ιδιώτες τα οποία πρέπει να καλυφθούν και έχουν προβλεφθεί στην νέα δανειακή σύμβαση, είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Θέμα στο το οποίο υπάρχει και εδώ μία σύγχυση και μία παραπληροφόρηση.

 Και φυσικά η χώρα έχει και δαπάνες σχετικά με την υγειά, με εξοπλιστικά προγράμματα, επενδύσεις , επιδοτήσεις και απρόβλεπτοι παράγοντες όπως φυσικές καταστροφές (σεισμοί, φωτιές, πλημύρες κλπ) τα οποία μπορεί να προκύψουν και να απαιτηθούν αποζημιώσεις ή αποκατάσταση ζημιών τις οποίες θα πρέπει πάλι το κράτος να πληρώσει. Καθώς και διεθνείς παράγοντες που μπορεί να μειώσουν τα έσοδα του κράτους δυσανάλογα με τα έξοδα λόγο πτώσεις ανταγωνιστικότητας ή για άλλες αιτίες.

Έτσι αυτό το πρόχειρο και ημιτελές έγγραφο που κυκλοφορεί τις τελευταίες μέρες στο διαδίκτυο και το πουλάνε για να παραπληροφορήσουν τον κόσμο ότι τα έσοδα μας είναι αρκετά να καλύψουν τις ανάγκες αν δεν έχουμε να πληρώνουμε δόσεις δανείων και τόκων είναι και άκυρο και εντελώς εκτός πραγματικότητας. Δεν αναγράφει καμία από αυτές τις δαπάνες μέσα οι οποίες όπως δεν είναι φανταστικές αλλά πραγματικές. Πέρα του ότι και το ίδιο έγγραφο παρουσιάζει ότι ακόμα και να σταματήσουμε να πληρώνουμε τους δανειστές μας έχουμε ένα έλλειμμα της τάξεως των 5 δις ευρώ που από κάπου θα πρέπει να βρεθούν.

Το άλλο σφάλμα και η λάθος αντίληψη που έχουν περάσει στον κόσμο και δεν του λένε την αλήθεια είναι σχετικά με το ποιος θα ζημιωθεί πραγματικά σε περίπτωση πτώχευσης ή αν φύγουμε από το ευρώ και καταργήσουμε το μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση. Ας ξεκινήσουμε από τις τράπεζες λοιπόν.

Ακούμε καθημερινά στα διάφορα πάνελ στην τηλεόραση, σε άρθρα και εφημερίδες για τους κακούς τραπεζίτες που παίρνουν τα χρήματα μας και δεν τα ρίχνουν στην αγορά ότι τα βάζουν στην τσέπη και μόνο αυτούς βοηθούν. Εδώ είναι η μεγαλύτερη παραπληροφόρηση που υπάρχει και μόνο κάποιος άσχετος ή αφελής μπορεί να ισχυριστεί κάτι τέτοιο.

Οι τράπεζες δεν είναι ένας επιχειρηματίας, ούτε τα χρήματα που κινούν είναι δικά τους. Οι τράπεζες έχουν χιλιάδες μετόχους που είναι άνθρωποι σαν όλους εμάς που αγοράζουν μετοχές σαν επένδυση. Για παράδειγμα η ALPHA BANK σήμερα με βάση το μετοχολόγιο της έχει χιλιάδες μετόχους και ο κακός τραπεζίτης κ. Κωστόπουλος που λέει ο κόσμος δεν έχει ποσοστό στην τράπεζα πάνω από 5%.

Απλά διοικεί την τράπεζα μετά από επιλογή των μετόχων. Το δεύτερο είναι ότι η τράπεζες δεν έχουν δικά τους χρήματα ούτε δανείζουν με δικά τους χρήματα. Τα χρήματα που δίνουν σε δάνεια, χορηγήσεις κλπ είναι χρήματα δικά μας, των πελατών και καταθετών της κάθε τράπεζας και όχι του τραπεζίτη. Τα δάνεια για να μην έχει μία τράπεζα ταμειακό πρόβλημα θα πρέπει να είναι ανάλογα των καταθέσεων που έχει η τράπεζα. Όταν οι καταθέσεις μειωθούν θα πρέπει να μειωθούν και οι χορηγήσεις που έχει δώσει η τράπεζα για να μην υπάρχει ταμειακό πρόβλημα και τιναχτεί στον αέρα η τράπεζα και οι καταθέτες χάσουν τα χρήματα τους και τις καταθέσεις τους.

Εκεί έρχεται το κράτος και εγγυάται τις καταθέσεις και κάνει ανακεφαλαιοποίηση στις τράπεζες για να κλείσει την τρύπα. Αυτό προβλέπετε στην νέα δανειακή σύμβαση για να μην έχουν πρόβλημα ούτε οι καταθέτες αλλά ούτε όσοι έχουν πάρει δάνεια. Σε αντίθετη περίπτωση η τράπεζα θα πρέπει να κλείσει την τρύπα αυτή μόνη της με τις ανάλογες δυσάρεστες ενέργειες προς τους δανειολήπτες για να προστατέψει τα χρήματα των καταθετών. Έτσι μέρος των χρημάτων από την νέα δανειακή σύμβαση που θα πάνε στις τράπεζες είναι χρήματα που απαιτούνται να κλείσει η μαύρη αυτή τρύπα και να μην πάψει για παράδειγμα να ισχύει ο νόμος Κατσέλη που προστατεύει την πρώτη κατοικία σε περίπτωση που κάποιος αδυνατεί να πληρώσει τις υποχρεώσεις του.

Τα χρήματα λοιπόν αυτά δεν πέφτουν στην αγορά γιατί στην ουσία έχουν ήδη πέσει, έχουν δοθεί στην αγορά στο παρελθόν είτε μέσα από κάρτες είτε μέσα από δάνεια επιχειρηματικά ή καταναλωτικά , στεγαστικά κ.ο.κ. Εδώ έρχεται πάλι το θέμα ότι τα χρήματα όλα που παίρναμε τόσα χρόνια δεν πήγαν στην ανάπτυξη αλλά στην κατανάλωση. Τα χρήματα όμως έπεσαν στην αγορά. Τώρα για να πέσει νέο χρήμα θα πρέπει πρώτα να κλείσει αυτή η μαύρη τρύπα των ταμείων των τραπεζών για να μπορέσει να έχει μετά ρευστότητα για να δώσει εκ νέου χρήμα στην αγορά.

Άρα η διαπίστωση είναι ότι οι μόνοι που θα ζημιωθούν από μία ενδεχόμενη κατάρρευση των τραπεζών θα είμαστε εμείς οι ίδιοι. Το ανάλογο ισχύει με βάση τα ανωτέρω φυσικά και για τους πολίτες άλλων χωρών στην ΟΝΕ αν εμείς αρνηθούμε να πληρώσουμε τα δάνεια μας και τα ομόλογα που πήραμε. Καμία Μέρκελ και καμία ΕΚΤ η αγορά θα υποστεί ζημιά παρά μόνο οι πολίτες της Ε.Ε. και οι επενδυτές των διαφόρων οίκων και τραπεζών. Απλοί άνθρωποι σαν εμάς. Αυτό όμως δεν είναι εγωιστικό να το κάνουμε ; Έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε και πάνω από όλα εμάς θα μας άρεσε να μας το έκαναν άλλοι ; Μετά τι θα μπορούσαμε να ζητούσαμε από τους πολίτες των άλλων χωρών ;

Η νέα λοιπόν δανειακή σύμβαση δεν είναι ούτε λεφτά της Μέρκλε ούτε των τραπεζιτών, είναι λεφτά δικά μας λεφτά αντίστοιχων πολιτών άλλων χωρών. Και μπορεί να λέμε ότι δεν πειράζει οι μισοί ας κλέψουν ουσιαστικά τους άλλους μισούς με το δεν πληρώνω αλλά να είμαστε και προετοιμασμένοι για τις συνέπειες.

Όσο αφορά την τοκογλυφία των δανειστών μας για την νέα δανειακή σύμβαση δεν ξέρουμε πόσοι γνωρίζουν ότι αυτή υπεγράφη με επιτόκιο 2%. Όταν όλοι οι άλλοι στην Ε.Ε. δανείζονται με 5 και 6 %. Και επειδή και εδώ ακούστηκαν σαχλαμάρες περί δανεισμού από Ρώσους και Κινέζους κλπ καλό θα είναι να θυμίσουμε ότι η Κύπρος δανείστηκε πριν ένα μήνα από την Ρωσία 40 δις Ευρώ με επιτόκιο 4,5%. Άρα το 2% μόνο τοκογλυφικό δεν μπορεί να θεωρηθεί.

Τέλος σε ότι αφορά το αν φύγουμε από την ΟΝΕ θα καταστραφούν και οι άλλοι που ακούμε, είναι πέρα ως πέρα ψεύτικο και τα νούμερα που ακούγονται επίσης, και θα αιτιολογήσουμε το γιατί.

Ας ξεκινήσουμε με το δεδομένο ότι δεν τίθεται θέμα να μας πετάξουν έξω από την ΟΝΕ αλλά εμείς θα μπορούμε να μείνουμε μέσα στην ΟΝΕ ; Όταν έχουμε τις ανάγκες που αναφέραμε πιο πάνω και θα πρέπει να τις καλύψουμε μόνοι μας ενώ σήμερα το μεγαλύτερο μέρος καλύπτεται από πόρους της Ε.Ε. θα μπορούμε να έχουμε ένα σκληρό νόμισμα; Στο οποίο δεν θα μπορούμε να παρέμβουμε και να κόψουμε νέο πληθωριστικό χρήμα για να καλύψουμε έστω μέρος των αναγκών αυτών ; Όχι φυσικά. Άρα η αλλαγή νομίσματός θα είναι η μόνη επιλογή σε περίπτωση που παύσει η Ε.Ε. (οι πολίτες της Ε.Ε. να το θέσουμε σωστά) να μας δίνουν χρήματα.

Αντίθετα μπορεί η Ε.Ε. να αντιμετωπίσει μεγάλο πρόβλημα σε περίπτωση δικής μας πτώχευσης και αναγκαστικής αποχώρησης από το Ευρώ. Αλλά να είναι όλοι σίγουροι ότι οι χώρες που έχουν θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης και ενδεχομένως λαμβάνοντας κάποια έκτακτα μέτρα θα αντιμετωπίσουν αρκετά εύκολα μία τέτοια κατάσταση και αν δημιουργηθεί ένα πρόβλημα για ένα ή δύο χρόνια θα ξεπεραστεί. Για την Ελλάδα όμως απομονωμένη από τις αγορές, αναξιόπιστη να αγοράσει με πίστωση ακόμα και τα είδη πρώτης ανάγκης και μόνη της απέναντι σε δυνατές συμμαχίες και στην παγκόσμια κοινότητα το μέλλον μάλλον είναι σίγουρο ότι δεν θα είναι καλό ούτε σε βάθος 50 η 100 ετών. Εκτός αυτού τις αλλαγές που σήμερα πρέπει να κάνει στα πλαίσια του μνημονίου σε βάθος κάποιου χρόνου θα αναγκαστούμε να τα κάνουμε σε μία μέρα ή στην καλύτερη περίπτωση σε μία εβδομάδα για να είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες της.

Το αποτέλεσμα φυσικά θα είναι να τυπώσουμε δικό μας χρήμα πληθωριστικό. Εκεί όμως πέρα από το ότι θα βρεθούμε στην μέγγενη των ισοτιμιών των νομισμάτων θα αντιμετωπίσουμε και πρόβλημα να πρέπει να τυπώνουμε συνεχώς χρήμα για καλύπτουμε τις ανάγκες μας και όσο τυπώνουμε τόσο να αυξάνεται ο πληθωρισμός. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα τα σημερινά 500 ευρώ του βασικού μισθού να αντιστοιχούν σε αγοραστική δύναμη κάποια στιγμή σε 50 ή 100 ευρώ. Και αν σήμερα μας φαίνεται ακριβή η πατάτα στα 60 λεπτά δεν ξέρω πώς θα μας φαινόταν στα 3 ή 4 ευρώ ……

Αυτό το λέμε γιατί με δεδομένο ότι θα έχουν καταρρεύσει οι τράπεζες μας δηλαδή θα έχουν χαθεί και οι όποιες αποταμιεύσεις υπάρχουν σήμερα, θα ανθήσει η μαύρη αγορά και οι τιμές θα εκτοξευθούν στα ύψη καθώς οι μόνοι που θα μπορούν να εισάγουν είτε αγαθά είτε πρώτες ύλες για την παραγωγή θα είναι όσοι έχουν μόνο μετρητά. Κανείς δεν εμπιστεύεται να πουλήσει με πίστωση.

Αυτοί όμως θα είναι ελάχιστοι και φυσικά θα το εκμεταλλευτούν αυτό στο έπακρο. Άρα και το επιχείρημα ότι δεν θα πεινάσουμε δεν ισχύει γιατί και η πατάτα για να βγει θέλει φυτοφάρμακα, λίπασμα κλπ τα οποία επίσης εισάγουμε.

Από την άλλη αν δούμε καλά ποιοι έχουν συμφέρων και ποιοι θα έχουν το μεγαλύτερο όφελος από ένα πληθωριστικό χρήμα θα δούμε ότι είναι όλοι αυτοί που χρωστούν κάποια δις στο δημόσιο, αυτοί που έβγαλαν τα χρήματα τους έξω και περιμένουν σα κοράκια και γενικά όλα τα λαμόγια. Και φυσικά οι ίδιοι αυτοί που μας λένε πως μπορούμε να τους καταστρέψουμε με την ψήφο μας αν βγούμε από την ΟΝΕ η ακυρώσουμε μνημόνια και συμβάσεις.

Είναι όπως και να το κάνουμε παράλογο για να μην πω χαζό να πιστεύουμε ότι οι αγορές οι δανειστές και όλοι αυτοί να θέλουν να αυτοκαταστραφούν και να χάσουν, και μας λένε εμάς πώς να το κάνουμε βγαίνοντας από την ΟΝΕ. Είναι ολοφάνερο ότι μάλλον τα συμφέροντα τους είναι στην αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που εμείς νομίζουμε και μάλλον κέρδος θα έχουν από την έξοδο μας παρά ζημία. Για αυτόν το λόγο μας λένε δήθεν και τον τρόπο πώς να τους εκδικηθούμε και καλά προκαλώντας τους δήθεν τεράστιες ζημιές.

Για παράδειγμα οι Γερμανοί στο αεροδρόμιο που χρωστούν σήμερα στο δημόσιο 500 εκατ. Ευρώ με μία επιστροφή στην δραχμή μετά τις υποτιμήσεις θα χρειαστεί να καταβάλουν 100 εκατ. για να κλείσουν τα χρέη τους. Από την άλλη πέρα από τους Ευρωπαίους επενδυτές και οι Τούρκοι σαν η πλουσιότερη χώρα της περιοχής θα αγοράσουν τα πάντα όχι για ένα κομμάτι ψωμί αλλά για ένα ψίχουλο. Μέσα στην πραγματική φτώχια και πείνα του Έλληνα και όχι αυτή που ζούμε σήμερα με 1000 ευρώ σε συνάλλαγμα (δηλαδή ισχυρό νόμισμα) θα αγοράζουν από τους Έλληνες 10 στρέμματα όπου θέλουν και όπως θέλουν.

Και εδώ πάλι βλέπουμε ότι η παραχώρηση ουσιαστικά και πραγματικά της εθνικής μας κυριαρχίας δεν θα γίνει από τους πολιτικούς μας αλλά από τον ίδιο τον λαό και το ξεπούλημα δεν θα γίνει από τις κυβερνήσεις αλλά από τους πολίτες.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι το να λέμε εύκολα και αβασάνιστα μισές κουβέντες ή όπως θα θέλαμε ή θα μας βόλευε να είναι τα πράγματα απέχουν μακράν από την πραγματικότητα και τα υπαρκτά προβλήματα στο σύνολο του. Το να τα πεις δεν κοστίζει τίποτα. Το να τα κάνει όπως κοστίζει πολύ.

Πάρα πολύ. Και δεν ξέρω κατά πόσο έχουμε το δικαίωμα να το κάνουμε αυτό στις επόμενες γενιές και στα παιδιά μας, μόνο και μόνο επειδή περνάμε εμείς δύσκολα σήμερα ή λόγο άγνοιας ή επειδή δεν μας αρέσει να δούμε την αλήθεια πιστεύοντας ότι θα φτιάξουν όλα μόνο με ευχάριστα μέτρα.

Η ιστορία εμάς θα καταδικάσει και σε εμάς θα ρίξει το φταίξιμο γιατί όταν έπρεπε όλοι μας να αναλάβουμε τις ευθύνες μας και να λειτουργήσουμε σαν πολίτες και όχι σαν πελάτες εμείς το είδαμε εγωιστικά και το αρνηθήκαμε, με αποτέλεσμα να καταδικάσουμε γενιές ολόκληρες να ζήσουν σε μία κατάσταση που εμείς δημιουργήσαμε.

Σίγουρα σε κανέναν δεν είναι ευχάριστο αυτό σήμερα, ούτε είναι ευχάριστο να παίρνει ή να επιβάλει κάποιος μέτρα σε ένα λαό. Αλλά όταν αυτός ο λαός δεν εννοεί να καταλάβει ότι δεν μπορεί να τα θέλει όλα δικά του και όπως τον βολεύουν και επί δεκαετίες βολεύτηκε σε ένα ψεύτικό κόσμο με δανεικά και ξένα χρήματα και να τα σπαταλά στον αέρα πρέπει να επιβληθούν για να μην υπάρξει πρόβλημα στους άλλους λαούς που δεν έφταιξαν.

Η πτώχευση ή αποχώρηση μας από το Ευρώ ούτε την Μέρκελ θα βλάψει, ούτε τις αγορές , ούτε τις τράπεζες. Θα βλάψει τους πολίτες άλλων χωρών ειδικά αυτών που είναι στην ίδια ή παρόμοια κατάσταση με εμάς και μόνο αυτούς. Και αν σήμερα σε αυτούς που μας επιβάλουν ότι μας επιβάλουν έχει ένα χ κόστος, αν το δούμε εμείς εγωιστικά σίγουρα το κόστος αυτό θα είναι πολλαπλάσιο.

Αν ενδώσουν στους εκβιασμούς μας και στις απειλές μας και υποχωρήσουν στην στάση τους απέναντι μας αυτόματα θα έχει δοθεί το δικαίωμα κάθε ένας να κάνει ότι του γουστάρει και η μία χώρα να ρίχνει την άλλη και το αποτέλεσμα θα είναι να βρεθούμε όλοι εμείς μαζί χαμένοι. Οι απλοί άνθρωποι.

Και όλα αυτά γιατί εμάς μία ωραία πρωία επειδή μας την έδωσε, ή επειδή μας είπαν τέλος τα δανεικά να πηγαίνουν πεταμένα σε μία μαύρη τρύπα πρέπει να συμβάλετε και εσείς θετικά, να αμφισβητήσουμε δάνεια που πήραμε ή ομόλογα που εκδώσαμε πριν 20 και 30 χρόνια και τα φάγαμε αντί να αναπτυχθούμε να λέμε τώρα δεν πληρώνουμε. Να μιλάμε για επαχθές χρέος 30 χρόνια μετά από τότε που το πήραμε και το κάναμε μαϊμού συντάξεις, μαϊμού επιδοτήσεις σε αγρότες και κτηνοτρόφους, σε αργομισθίες τους δημοσίου, επιδόματα, ρεμούλες, συνδικαλισμούς, και ότι άλλο το οποίο ουδεμία σχέση έχει με παραγωγή και ανάπτυξη.

Αυτή αγαπητοί φίλοι είναι ή αλήθεια και η μόνη αλήθεια άσχετα αν δεν θα αρέσει στους περισσότερους και πάλι θα αρχίσουν κάποιοι να λένε ατεκμηρίωτες σαχλαμάρες προκειμένου να μην βρεθούν απέναντι στις ευθύνες τους. Αλλά η ουσία και η πραγματικότητα δεν αλλάζει είτε μας αρέσει είτε όχι. Και αν δεν σοβαρευτούμε και να αποφασίσουμε να λειτουργήσουμε όπως λειτουργεί όλος ο κόσμος και όλες οι χώρες οι σημερινές δυο επιλογές δηλαδή πείνα και δουλειά με σοβαρότητα ή καταστροφή οικονομικά, εθνικά, γεωπολιτικά και σε όλα τα επίπεδα δεν θα υπάρχουν σε λίγο καιρό και η καταστροφή θα είναι μονόδρομος.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι με προσλήψεις χιλιάδων στο δημόσιο, κρατικοποιήσεις εταιριών ελλειμματικών επί δεκαετίες σαν δημόσιες στο παρελθόν, αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις ή εμείς είμαστε οι μάγκες και πήραμε τα λεφτά και δεν σας πληρώνουμε μόνο στο καλύτερο δεν θα μας οδηγήσει ………

Ελπίζουμε αυτή η σύντομη ανάλυση σε γενικές γραμμές όπως την κάναμε να φώτισε κάποια πράγματα και προβλήματα που είναι υπαρκτά και από εκεί και πέρα ο καθένας ας αναλάβει σε αυτές τις εκλογές τις ευθύνες του απέναντι στα παιδιά του.

Μια φορά το μοντέλο της κατανάλωσης 30 χρόνια όπως και τα όμορφα λόγια και ωραίες υποσχέσεις με εύκολα μέτρα μόνο, απέτυχαν παταγωδώς και μας έφεραν εδώ που μας έφεραν. Από εκεί και πέρα ο καθένας με το μυαλό που διαθέτει ας επιλέξει ανάμεσα στην πραγματικότητα και το αντίστοιχο του ‘’λεφτά υπάρχου’’ του 2009………..

Σίγουρα πάντως όλοι οι δυνατοί οικονομικά που σχεδιάζουν και ελέγχουν όλο τον πλανήτη δεν θα χάσουν……….

Όπως είπαμε και στο άρθρο μας πριν από τις εκλογές της 6^ης Μαϊου , οι επιλογές μας είναι δύο :

Ή πάμε και ακολουθούμε τους δυνατούς με τις όποιες απώλειες ή συμβιβασμούς πρέπει να γίνουν.

Ή πάμε κόντρα σε όλους και έχουμε την ανάλογη τύχη που είχαν στο βάθος της ιστορίας μέχρι και σήμερα οι χώρες σαν την δική μας με φυσικό πλούτο που προσπάθησαν να αντισταθούν ………

Διαλέγουμε και παίρνουμε .-