Ποιοι Θέλουν την Αργεντινοποίηση της Ελλάδας και ποιους ωφελεί το μπάχαλο ;

Παραμονές των εκλογών του 2009 οι ακόλουθες παράγραφοι ήταν η αιτία να δεχτούμε επίθεση και
ύβρις ότι είμαστε καταστροφολόγοι, ότι θα έπρεπε να είμαστε σεναριογράφοι έργων επιστημονικής φαντασίας ή ότι θέλουμε να βλάψουμε την χώρα και δεν θέλουμε την

αλλαγή προς το καλύτερο. Σας παραθέτουμε τις δύο αυτές παραγράφους από το άρθρο

μας του Σεπτεμβρίου του 2009 πριν έρθουμε στο σήμερα και μιλήσουμε για το αύριο ώστε να καταλάβει ο καθένας τελικά αν είμαστε σεναριογράφοι οι απλά γνωρίζουμε πράγματα που η κοινωνία θα βρει μπροστά της.

Γράψαμε το 2009 :

<<Ας μιλήσουμε καθαρά: στις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009 δε διακυβεύεται ούτε η οικονομική πολιτική, ούτε η βελτίωση του κράτους και της καθημερινότητάς μας. Την οικονομική πολιτική θα την καθορίσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, επιβάλλοντας σκληρά μέτρα σε όποια κυβέρνηση προκύψει.

Δεν διακυβεύεται λοιπόν στις εκλογές αυτές, ούτε η οικονομική πολιτική, ούτε η ποιότητα του κράτους, των νοσοκομείων, του ΙΚΑ κλπ. Σε αυτές τις εκλογές διακυβεύεται το μέλλον της Ελλάδας ως ανεξάρτητου εθνικού κράτους. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο. Και είμαστε όλοι υπεύθυνοι για το μέλλον της.>>

Το Σεπτέμβριο λοιπόν του 2009 τολμήσαμε να ενημερώσουμε τον κόσμο για την απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας που ερχόταν σε μία εποχή που ‘’Λεφτά υπήρχαν’’ η Ελλάδα θα ψήφιζε για καλύτερο μέλλον όπως πίστευε ο κόσμος και κατηγορηθήκαμε για αυτές τις φράσεις μιας και η κατάληξη μας στο ΔΝΤ, Τρόικα, Μνημόνια και μηχανισμούς ούτε σαν υποψία δεν υπήρχε στο μυαλό του κόσμου.

Τα αποτελέσματα φυσικά τα ζούμε σήμερα όλοι, και αν τότε υπήρχε από κάποιους μία δικαιολογία ότι θα πιστεύουμε τον κάθε ένα σε ότι μας λέει (και σωστό είναι αυτό) σήμερα την ίδια δικαιολογία δεν μπορεί σε καμία περίπτωση κάποιος να την επικαλεστεί. Η ιστορία πάντα είναι εδώ για να επιβεβαιώσει ποιόν θα πρέπει να ακούμε και αν κάποιος γνωρίζει ή όχι τι έρχεται και τι θα συμβεί.

Σήμερα έχοντας δυστυχώς επιβεβαιωθεί σε όλα όσα είχαμε προειδοποιήσει ερχόμαστε πάλι λίγες ώρες πριν τις εκλογές να προειδοποιήσουμε εκ νέου για την επόμενη μέρα. Φυσικά δεν περιμένουμε ότι πάλι οι περισσότεροι θα μας ακούσουν ή θα δεχτούν αυτά που θα πούμε γιατί ο Έλληνας αρνείται πεισματικά και ας του βγαίνει σε κακό να ακούσει οτιδήποτε άλλο πέρα από αυτά που ηχούν όμορφα στα αυτιά του.

Αυτό όμως μας έφτασε εδώ σήμερα και το μόνο σίγουρο είναι ότι αν είχαμε μάθει να ακούμε αλήθειες να βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι και όχι όπως την έχει φτιάξει ο καθένας ανάλογα με το πώς τον βολεύει, αν είχαμε μάθει να ακούμε και αυτά που δεν μας αρέσουν σίγουρα θα ήμασταν σε καλύτερη μοίρα από αυτήν που είμαστε τώρα και σίγουρα θα είχαμε καλύτερο μέλλον από αυτό που θα έχουμε αύριο……..

Για να κατανοήσουμε όμως καλύτερα την πραγματική κατάσταση θα πρέπει να δούμε κάποια πράγματα όπως πραγματικά είναι και όχι όπως τα φαντάζεται κάποιος ή θα ήθελε να είναι. Γιατί ακούμε καθημερινά φωνές ένθεν κακείθεν για μνημόνιο, αντιμνημόνιο , ευρώ ή δραχμή , Ευρωπαϊκή ένωση ή αποχώρηση και ούτω καθ εξής χωρίς οι περισσότεροι να γνωρίζουν ούτε στο ελάχιστο τι είναι το κάθε ένα από αυτά, πως λειτουργεί και φυσικά τι συνέπειες θα έχει η μία ή η άλλη επιλογή μας.

Είναι γεγονός ότι γύρο από τα θέματα αυτά υπάρχει μία σπέκουλα, μία προπαγάνδα και σκοπιμότητα που φτάνει μέχρι και την εντεταλμένη υπηρεσία κάποιων σε συμφέροντα και δυνάμεις που φυσικά δεν είναι εντός της χώρας μας στην πλειοψηφία τους και ούτε θέλουν το καλό μας ή μας αγαπούν. Απλά κοιτούν τα δικά του οφέλη και το δικό τους συμφέρων.

Ας πάρουμε τα πράγματα λοιπόν από την αρχή και ας κατανοήσουμε πρώτα από όλα τι είναι το μνημόνιο και τι τα μέτρα εφαρμογής του μνημονίου όπου εκεί είναι και η μεγαλύτερη σύγχυση του κόσμου και η άγνοια. Πρέπει να κατανοήσουμε πρώτα από όλα ότι άλλο πράγμα είναι το μνημόνιο και άλλο τα μέτρα.

Το μνημόνιο είναι μία συμφωνία στα πλαίσια της Ε.Ε. και μεταξύ των χωρών που βρέθηκαν σε οικονομική αδυναμία (τεχνητά ή μη δεν έχει σημασία τώρα) όπου θέτει μια σειρά από στόχους, ενέργειες, δράσεις και προσαρμογές που πρέπει να κάνει η κάθε χώρα σε κάθε τομέα χωρίς να ορίζει όμως ποιες θα είναι αυτές. Σκοπός είναι η χώρα που υπογράφει το κάθε μνημόνιο να φέρει τους δείκτες της οικονομίας αλλά και άλλους το τομείς της στα επίπεδα σύγκλησης των χωρών της Ε.Ε. όπως έχουν οριστεί από συστάσεως της ΟΝΕ.

Αυτές οι δράσεις αποφασίζονται και ορίζονται από την εκάστοτε κυβέρνηση της κάθε χώρας και ανάλογα την πορεία τους αξιολογείται αν πετυχαίνουν τους στόχους ή όχι. Αυτές οι δράσεις είναι τα μέτρα που λαμβάνει η κάθε χώρα για να πετύχει τους στόχους που ορίζει το μνημόνιο.

Στην περίπτωση μας τώρα, τα μέτρα που βιώνουμε όλοι σήμερα και έχουν παρθεί δεν είναι τίποτε άλλο πέρα από απόφαση του ΠΑΣΟΚ και μόνο. Αυτό άλλωστε το έχει επιβεβαιώσει και η ίδια η Ε.Ε. πολλές φορές σε συνεντεύξεις που δίνουν αξιωματούχοι της ότι τα μέτρα είναι καθαρά απόφαση της κυβέρνησης και όχι της Ε.Ε.

Ας δούμε ένα παράδειγμα για να κατανοήσουμε καλύτερα για τι μιλάμε. Για παράδειγμα το μνημόνιο ορίζει ότι πρέπει να μειωθούν οι δαπάνες του κράτους. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα ότι πρέπει να πετσοκόψεις μισθούς και συντάξεις για να το πετύχεις με αποτέλεσμα να διαλύσεις την οικονομία της χώρας από την ύφεση.

Περικοπή των δαπανών για παράδειγμα είναι και το να βρεις τους διπλοθεσίτες τους δημοσίου και να βάλεις τάξη, ή να καταργήσεις το επίδομα φαξ. Ή να κάνεις αυτό που έπρεπε να περάσουν σχεδόν 3 χρόνια για να το αγγίξουν, να κόψεις όλες τις χιλιάδες χιλιάδων μαϊμού συντάξεις και επιδόματα.

Φυσικά επί 2,5 χρόνια αυτό δεν έγινε ποτέ και φτάσαμε κάτω από τον πάτο του βαρελιού για να είναι πλέον επιτακτική ανάγκη να γίνει. Σίγουρα αν όλα αυτά και πολλά άλλα είχαν γίνει από την αρχή, σήμερα δεν θα είχαμε αυτόν τον φαύλο κύκλο της ύφεσης ούτε θα είχε καταστραφεί η οικονομία από τα οριζόντια μέτρα. Το ΠΑΣΟΚ όμως το οποίο από το 1981 έφτιαξε τον στρατό ψηφοφόρων με αυτές τις πρακτικές και μεθόδους ουδέποτε θέλησε ή τόλμησε να αγγίξει αυτά τα θέματα για να μην καταστραφεί. Έτσι προτίμησε τον δρόμο να μοιράσει το κόστος αυτής της μαύρης τρύπας σε όλους τους Έλληνες γνωρίζοντας και μετρώντας ότι το μεγαλύτερο κομμάτι του στρατού του μπορεί να δυσαρεστηθεί από τα όποια μέτρα αλλά ξέρει ότι ακόμα και τα κομμένα είναι χρήματα που δεν τα δικαιούται και πάλι τσιμουδιά δεν θα βγάλει. Απόδειξη αυτού δεν είναι άλλη από το αποτέλεσμα των εκλογών στην ΠΟΕ-ΟΤΑ την περασμένη εβδομάδα όπου το ΠΑΣΟΚ ήρθε πρώτο.

Το παράδειγμα αυτό για την καλύτερη κατανόηση τι είναι μνημόνιο και τι μέτρα δεν μπορούμε παρά να το κλείσουμε με μία σύγκριση με την Ιρλανδία. Η οποία είναι στον ίδιο μηχανισμό, για τον ίδιο λόγο με εμάς, υπέγραψε το ίδιο μνημόνιο με εμάς, αλλά δεν έκοψε ποτέ ούτε μισθούς ούτε συντάξει και ακόμα και σήμερα παραμένει αν και χρεωκοπημένη και αυτή χώρα δεύτερη στην Ε.Ε. σε ύψος κατώτατου μισθού περίπου 1300 Ευρώ.

Τώρα να δούμε όμως τι είναι και η δανειακή σύμβαση και η ανταλλαγή ομολόγων. Η δανειακή σύμβαση είναι συνοδευτική του μνημονίου (όχι των μέτρων) και έχει διάρκεια όπως ορίζεται από το μνημόνιο. Δεν είναι τίποτε άλλο από την εγγύηση ενός μηχανισμού ότι η χώρα που έχει υπαχθεί σε αυτόν θα έχει πάντα ρευστότητα και πρόσβαση σε χρήμα, και σε καμία περίπτωση δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα να ανοιχτούν πιστώσεις σε ιδιωτικές η δημόσιες επιχειρήσεις της χώρας από ξένους για τις εισαγωγές της.

Επίσης θα ασφαλίσει το τραπεζικό σύστημα της χώρας την στιγμή που το 80% του πληθυσμού είναι χρεωμένο σε αυτό και υποθηκευμένο με την περιουσία του για τα δάνεια που πήρε. Αυτό αποτρέπει την κατάρρευση του τραπεζικού συστήματος και δίνει μία ελαστικότητα απέναντι στους οφειλέτες.

Σε διαφορετική περίπτωση και σε μία υποτιθέμενη κατάρρευση των τραπεζών όλα τα ανοίγματα τους σε δάνεια θα μετατρέπονταν σε άμεσα απαιτητά με τις ανάλογες συνέπειες για την εξασφάλιση των κεφαλαίων τους τα οποία δεν είναι δικά τους αλλά πελατών καταθετών και επενδυτών.

Η ανταλλαγή των ομολόγων είναι και αυτή συνδεδεμένη με το μνημόνιο και ουσιαστικά μεταφέρει τα ομόλογα που λήγουν στο διάστημα που λειτουργεί το μνημόνιο σε βάθος 30 ετών ώστε να μπορέσει η κάθε χώρα και να έχει τον χρόνο να προσαρμοστεί, να κάνει τις αλλαγές που πρέπει και όταν έρθει η ώρα να τα αποπληρώσει να είναι σε θέση να το κάνει.

Αυτά τα ομόλογα έχουν και ένα επιτόκιο 2% και ουσιαστικά το μεγαλύτερο κομμάτι ανταλλαγής ήταν ομόλογα του Ανδρέα Παπανδρέου διάρκειας 30 ετών που έληγαν το 2013 και 2014 και είχαν επιτόκιο μέχρι 17% για όσους δεν το γνωρίζουν.

Αυτά ήταν δάνεια και χρήματα που είτε μας αρέσει είτε όχι τα πήραμε σαν χώρα. Τώρα αν οι πολιτικοί μέσα από αυτά χρέωσαν στον λαό μίζες και ρεμούλες δεν ενδιαφέρει κανέναν ιδιώτη επενδυτή που αγόρασε ομόλογα του Ελληνικού δημοσίου. Και φυσικά σε καμία περίπτωση δεν φταίει ο ομολογιούχος για τα υποβρύχια του κάθε Άκη ή αν εμείς πήραμε τα λεφτά και τα κάναμε χαρτοπόλεμο.

Για αυτό ουσιαστικά δεν μπορούμε και να αρνηθούμε να τα πληρώσουμε, σαν χώρα τα πήραμε. Και για να μην γελιόμαστε δεν έγιναν όλα μίζες ούτε τα πήραν όλα πολιτικοί. Πήραν δις και ο λαός, μέσα από όλα όσα βγαίνουν στην επιφάνεια σήμερα, παράνομες συντάξεις, μαϊμού επιδοτήσεις, υπερτιμολογήσεις προμηθειών του δημοσίου, επιδόματα για γέλια, ΜΚΟ, διπλοθεσίτες που δεν πατούσαν ποτέ στην υπηρεσία τους, ρουσφέτια και βολέματα και πόσα άλλα για χρόνια ολόκληρα.

Τέλος και πριν δούμε και ερμηνεύσουμε τον τίτλο του άρθρου μας για το αύριο να κλείσουμε το κομμάτι αυτό με το τι σημαίνει χρεωκοπία και τι όχι. Σαν γενική έννοια ο καθένας μπορεί να την ερμηνεύσει όπως θέλει ή όπως νομίζει. Λένε πολλοί μας τα έκοψαν όλα άρα έχουμε πτωχεύσει έτσι και αλλιώς και δεν θα αλλάξει κάτι. Αυτό φυσικά μόνο κάποιος άσχετος με οικονομία μπορεί να το ισχυριστεί και θα δούμε το γιατί. Η ουσία είναι μία και η πραγματικότητα επίσης μία.

Σίγουρα σε καμία περίπτωση τουλάχιστον άμεσα στην περίπτωση χρεωκοπίας δεν θα συμβεί αυτό που μας λένε για να τρομάξει ο κόσμος ότι δηλαδή δεν θα έχουμε να πληρώσουμε συντάξεις και μισθούς κλπ. Αυτό μπορεί να συμβεί σε δεύτερη φάση αν δεν παρθούν σε άμεσο χρόνο και όταν λέμε άμεσο εννοούμε μέσα μία εβδομάδα όλα αυτά που επιβάλει το μνημόνιο σε βάθος πενταετίας.

Και γιατί λέμε ότι δεν θα συμβεί άμεσα να μην έχουμε να πληρώσουμε μισθούς ; Ένα κράτος ακόμα και στην περίπτωση της χρεωκοπίας δεν είναι το μαγαζί της γειτονίας που κατεβάζει ρολά και κλείνει. Θα συνεχίζει να λειτουργεί και να υπάρχει. Το θέμα όμως είναι πώς θα λειτουργεί και πώς θα υπάρχει. Φυσικά για λόγους συντομίας και ίσως κατανόησης από τον περισσότερο κόσμο οι πολιτικοί και όχι μόνο λένε ότι δεν θα πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις και ο λαός το παίρνει σαν τρομοκρατία. Δεν είναι όμως έτσι και ας το δούμε το θέμα σφαιρικά και αναλυτικά.

Σήμερα ακούμε τα πάντα, άλλοι λένε να φύγουμε από το μνημόνιο αλλά να μείνουμε στην ΟΝΕ, άλλοι λένε να φύγουμε και από τα δύο. Κανείς όμως δεν λέει τι θα γίνει την επόμενη μέρα ούτε στην μία περίπτωση ούτε στην άλλη. Και εδώ έρχεται η πραγματικότητα και η αλήθεια που έχουμε χρέος όλοι να την δούμε αν ελπίζουμε σε κάτι. Είναι γεγονός ότι ούτε μπορεί η Ε.Ε. να μας πετάξει έξω από την ΟΝΕ ούτε εμείς όμως μπορούμε να φύγουμε από μόνοι μας βάση της συνθήκης. Άρα και τα δύο συνθήματα ή επιχειρήματα που προβάλουν κάποιοι είναι άκυρα και ανούσια. Ο μόνος τρόπος να αποχωρήσουμε από το Ευρώ είναι να αποχωρήσουμε και από την Ε.Ε. Τι κινδύνους όμως μπορεί να έχει μία αποχώρηση μας από την Ε.Ε. θα το δούμε παρά κάτω όμως.

Έτσι η περίπτωση της χρεωκοπίας με δεδομένο ότι ένα κράτος δεν σταματάει να λειτουργεί δεν έχει άμεση τουλάχιστον επίπτωση στους μισθούς και στις συντάξεις. Θα έχει όμως άμεση αντανάκλαση στο τραπεζικό σύστημα και στην πραγματική οικονομία μας. Με δεδομένο ότι η Ελλάδα δεν παράγει σχεδόν τίποτα θα πρέπει να τα εισάγει. Ακόμα και στον ισχυρισμό κάποιων ότι η Ελλάδα μπορεί να παράγει τα πάντα και δεν θα πεινάσουμε (ο οποίος θεωρητικά είναι σωστός) δεν μας λέει όμως όποιος ισχυρίζεται αυτήν την θεωρία ότι για να βγει η πατάτα, τα λεμόνια και ότι άλλο για παράδειγμα, χρειάζονται φυτοφάρμακα, λιπάσματα κλπ ή πρώτες ύλες που δεν παράγουμε και θα πρέπει να εισαγάγουμε.

Η επίσημη ανεξέλεγκτη χρεωκοπία θα έχει την επίπτωση άμεσα στις επιχειρήσεις και στο ίδιο το κράτος στο να ανοιχτούν πιστώσεις για τις εισαγωγές καθώς κανείς δεν θα εμπιστευτεί μία χρεωκοπημένη χώρα να της πουλήσει με πίστωση. Έτσι θα κληθούμε να λειτουργήσουμε μόνο με μετρητό σε μία περίοδο που δεν υπάρχει. Το αποτέλεσμα θα είναι και οι λίγες εν απομείναντες επιχειρήσεις σήμερα στην Ελλάδα να αναγκαστούν να μεταναστεύσουν σε γειτονικές χώρες για να μπορέσουν να επιβιώσουν και να λειτουργήσουν και να πουλούν με την σειρά τους στην Ελλάδα το έτοιμο προϊόν. Με λίγα λόγια τραγική αύξηση της ανεργίας σε πραγματικά επίπεδα άνω του 50% και φυσικά τιμές όχι αισχροκέρδειας μεσαζόντων που λέει ο κόσμος σήμερα αλλά από 10 έως και 1000 φορές πάνω. Και αν η πατάτα σήμερα στα 60 λεπτά μας φαίνεται ακριβή, πως θα μας φαινόταν στα 3 και 4 ευρώ το κιλό ;

Αυτό θα είναι σαν φυσικό επακόλουθο από την στιγμή που θα έχουμε το ευρώ σαν νόμισμα γιατί αν επιστρέψουμε στην δραχμή αυτό θα μπορούσε να καταπολεμηθεί (θεωρητικά πάντα) τυπώνοντας χρήμα και στέλνοντας το πληθωρισμό στο 1000%. Το ίδιο όμως ισχύει για όλα τα αγαθά. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ακόμα και οι μισθοί και οι συντάξεις να μην μειωθούν περισσότερο μετά από μία χρεωκοπία, μπορεί ενδεχομένως να παίρνει ο Έλληνας 500 ευρώ μισθό έναντι 138 που παίρνει ο Βούλγαρος αλλά η αγοραστική του δύναμη θα είναι το 1/5 του Βούλγαρου λόγο της απότομης και ραγδαίας αναγκαστικής εσωτερικής υποτίμησης που θα υπάρξει από την έλλειψη μετρητού.

Η Εναλλακτική φυσικά που προτείνεται από κάποιους είναι να φύγουμε από όλα και από όλους να μην πληρώσουμε τίποτα να κάνουμε μονομερή διαγραφή του χρέους με τα ίδια όμως αποτελέσματα εμπιστοσύνης και πίστωσης της χώρας και να πορευτούμε μόνοι μας.

Και εδώ έρχεται το ερώτημα του τίτλου μας. Ποιοι θέλουν την Αργεντινποίηση της Ελλάδας και ποιους ωφελεί το μπάχαλο. Διότι ακόμα και αν δεχτούμε ότι θεωρητικά είναι σωστές οι απόψεις είτε μονομερή διαγραφή χρέους και όχι μνημόνιο αλλά παραμονή στο Ευρώ ή αποχώρηση από όλα παύει να είναι σωστή η θεωρία αυτή στην πράξη.

Όταν γύρο σου έχεις γείτονες οι οποίοι κατά ένα περίεργο λόγο ακόμα και σήμερα έχουν πρόσβαση σε απίστευτες πηγές δανεισμού, είναι κατά πολύ ισχυρότεροι από εμάς οικονομικά και παραγωγικά και οι βλέψεις τους είναι να γίνουν η υπερδύναμη της περιοχής δεν έχει και πολλά περιθώρια απομόνωσης χωρίς συμμαχίες . Φυσικά μιλάμε για την Τουρκία την οποία όμως ακολουθούν και στηρίζουν τόσο η Αλβανία όσο και τα Σκόπια.

Ακόμα και ο ισχυρισμός να δανειστούμε από άλλες πηγές (όπως μας λέει ο κ. Καμμένος που ξαφνικά είδε την Ρωσία σαν τον σωτήρα) είναι από αφελής έως κουτός. Δεν θα είναι δωρεά, δανεισμός θα είναι, θα έχει και αυτός επιτόκιο και θα πρέπει και αυτά να πληρωθούν και φυσικά όποιοι μας δανείσουν θα ζητήσουν εξασφάλιση για να πάρουν τα χρήματα τους πίσω. Δεν χαρίζει κανείς τίποτα.

Το ύποπτο της υπόθεσης είναι όμως τι θέματα θα ανοίξεις και ποιους θα βάλεις απέναντι σου και ποιους όχι. Και σίγουρα το να βάλεις απέναντι την Αμερική και την Ε.Ε. για να τα έχεις καλά μόνο με την Ρωσία δεν είναι και η καλύτερη επιλογή ή λύση σήμερα. Ειδικά όταν η Τουρκία τα έχει καλά με όλους. Η μεν Γερμανία ανοίγει το ένα εργοστάσιο μετά το άλλο στην Τουρκία, οι δε Αμερικάνοι έχουν την Τουρκία σαν δορυφόρο τους και επιτηρητή για την Μέση Ανατολή, πέρα των πετρελαίων της Μαύρης θάλασσας και του Αιγαίου όπου καλύτερα θα τους έρθει αν αντί να πρέπει να δώσουν σε δύο χώρες από ένα μικρό ποσοστό να δώσουν μόνο στην μία μετά από ένα αντίστοιχο Κυπριακό στο Αιγαίο………

Τέλος η Ρωσία μετά την υπογραφή με την Τουρκία και την συνεργασία στους αγωγούς που εμείς καταργήσαμε μέσω του Γιωργάκη έχει και εκείνη συμφέροντα πλέων στην περιοχή μέσω Τουρκίας μεγαλύτερα από ότι θα έχει με εμάς.

Και εδώ μπαίνει το ερώτημα, αν η χώρα χάσει τους όποιους συμμάχους που ναι μεν μας πίνουν το αίμα αλλά βάζουν μία ομπρέλα προστασίας από πάνω μας και βρεθεί σε μία κατάσταση χάους στο εσωτερικό της θα συνεχίσει να υφίσταται σαν χώρα όπως την γνωρίζουμε σήμερα ;

Μπορεί να εγγυηθεί κανείς ότι δεν θα υπάρξει ένα θερμό επεισόδιο από την πλευρά της Τουρκίας αν όχι κάτι χειρότερο από την στιγμή που δεν θα είναι και μόνη της σε αντίθεση με εμάς ;

Μπορεί κάποιος να εγγυηθεί ότι η Ε.Ε. και όλοι οι άλλοι θα είναι με το πλευρό της Ελλάδας όταν τα συμφέροντά τους θα είναι με την Τουρκία ;

Μπορεί να εγγυηθεί κάποιος ότι οι Τούρκοι με την τεράστια χρηματοδότηση από την ίδια πηγή και από τα ίδια κέντρα που πιέζουν εμάς δεν θα πατήσουν κάτω τον οποιοδήποτε Έλληνα που θα βρεθεί σε μεγάλη ανάγκη και δεν θα του πάρουν την γη και την περιουσία του όχι για ένα κομμάτι ψωμί αλλά για ένα ψίχουλο ;

Έτσι μπορεί να μας απαντήσει κάποιος, όλοι αυτοί οι αντιμνημονιακοί δήθεν που απλά πετάνε ωραία συνθήματα στα αυτιά μας να μας απαντήσουν ποιόν βοηθούν και ποιος ωφελείται τελικά από την Αργεντινοποίηση της Ελλάδας ;

Μία ακυβερνησία, ένα μπάχαλο, ένα χάος θα είναι σε όφελος ποιού ; Και σε βάρος ποιού με τα ως άνω δεδομένα και στοιχεία ;

Ο λαός σε αυτές τις εκλογές έχει δυστυχώς μόνο δύο επιλογές. Το πολύ κακό ( το χείριστο θα λέγαμε εμείς ) και την καταστροφή. Πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στα δύο. Δυστυχώς έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα όπως μας τα έφερε ο ΓΑΠ και η παρέα του και έτσι όπως τα έδεσαν όλα μεταξύ τους και την χώρα μαζί οι μόνες επιλογές μας πια είναι αυτές.

Μέχρι το πρώτο μνημόνιο τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Τότε τόσο η Ευρώπη όσο και η Αμερική ήταν πολύ εκτεθειμένες στα Ελληνικά ομόλογα και μία χρεωκοπία δική μας θα κατέστρεφε και αυτούς. Εξ ου και η δήλωση περί πιστολιού στο τραπέζι. Πιστόλι όμως που δεν χρησιμοποιήσαμε σωστά έως καθόλου σκόπιμα (κατά δική μας άποψη). Στο διάστημα των δύο ετών που μεσολάβησαν μεταξύ πρώτου και δεύτερου μνημονίου όλοι όσοι ήταν εκτεθειμένοι στα ομόλογα μας, μείωσαν τις θέσεις τους, πήραν τα μέτρα τους και πλέων τους είναι αδιάφορο τι θα κάνουμε εμείς και δεν τους αγγίζει μία πτώχευση μας. Αυτή είναι η αλήθεια, αυτή είναι η πραγματικότητα.

Στην ουσία οι μόνοι που θα βγουν κερδισμένοι αν κάνουμε αυτά που λένε οι διάφορες ανεύθυνες φωνές όπως του ΣΥΡΙΖΑ, Καμμένου, Καρατζαφέρη κλπ είναι οι ίδιοι που έστησαν και επέβαλαν στην Ελλάδα την φτώχια και την υποδούλωσή της. Φυσικά δεν θέλω καν να αναφερθώ στα προγράμματα αυτών όλων γιατί ψάχνω από εδώ, ψάχνω από εκεί ψάχνω από την άλλη και ένα, έστω ένα δυσάρεστο μέτρο δεν αναφέρει κανείς. Και ρωτώ, γίνεται έτσι όπως είναι η κατάσταση στην Ελλάδα σήμερα να πάνε όλα μόνο καλά και ευχάριστα χωρίς να υπάρχουν άσχημα μέτρα ; Γίνεται να πάνε όλα καλά χωρίς να αλλάξουμε δομές ;

Όχι φυσικά.

Άρα καταλήγουμε. Με δεδομένο ότι στο πτώμα της Ελλάδας εδώ και καιρό παίζονται παιχνίδια και είναι γνωστό αυτό σε όλους, ότι κάποιοι είτε από αφέλεια είτε όμως και σκόπιμα και κατ εντολή ωθούν την χώρα στο χειρότερο. Εμείς καλούμαστε να αποφασίσουμε αν θα την θάψουμε ή όχι. Και όπως μετά το 2009 νοιώσαμε από πρώτο χέρι τι θα πει ψηφίζουμε αυτά που μας αρέσουν να ακούμε και τι θα πει σκοπιμότητες βάση σχεδίων, θα πρέπει ο Ελληνικός λαός να σκεφτεί σοβαρά την επόμενη μέρα για την οποία κανείς μικρός δεν λέει τίποτα. Να σκεφτεί τους πραγματικούς κινδύνους που υπάρχουν γύρο μας στο σύνολο τους και όχι μόνο με βάση την τσέπη μας γιατί απλά δεν είναι μόνο αυτή το πρόβλημα μας.

Αν έχουμε χώρα, την τσέπη μας μπορεί να την φτιάξουμε κάποια στιγμή. Έχεις τσέπη όποια και να είναι αυτή αν έχεις χώρα, αν δεν έχεις χώρα ή την χάσεις δεν έχεις τίποτα από όλα τα άλλα όπως για παράδειγμα έγινε με τους Παλαιστίνιους οι οποίοι ήταν αυτοί που είχαν χώρα και οι Εβραίοι όχι, ζήτησαν έδαφος να κάνουν κράτος δεν τους έδωσαν και σαν ισχυρότεροι τους πέταξαν έξω από την χώρα τους .

Και ρωτώ, σε μία Ισλαμοκρατούμενη χώρα κατά τρόπο όπως ο Τουρκουτ Οζάλ είχε υποδείξει και αποκαλύψει το 2000 να πράξει η Τουρκία αντί για πόλεμο στην Ελλάδα, σε μία χώρα χάος, με 50% ανεργία, με το έγκλημα στα ύψη, ακυβέρνητη με ψηλά ποσοστά μετανάστευσης Ελλήνων σε 3 χρόνια τι ποσοστά χριστιανών και μουσουλμάνων θα υπάρχουν ; Ποιοι θα είναι μειονότητα;

Το μόνο σίγουρο αγαπητοί φίλοι είναι ότι θα είμαστε και είμαστε χαμένοι. Πρέπει να επιλέξουμε λοιπόν αν θα είμαστε πολύ χαμένοι ή εντελώς χαμένοι. Αυτές τις επιλογές έχουμε, αυτά τα περιθώρια μας έδωσαν οι ισχυροί του πλανήτη και με αυτούς δεν μπορεί κανείς τα βάλει.

Μία παροιμία λέει, χέρι που δεν μπορείς να το δαγκώσεις φίλα το. Και αυτή είναι η ουσία. Όπως γίνεται για παράδειγμα σε μία εταιρία όταν ένας υπάλληλος δεν κάνει ότι του λέει το αφεντικό του με αποτέλεσμα να τον πετάξει έξω. Ενώ κάποιοι άλλοι υπάλληλοι που τα πάνε καλά με το αφεντικό ή και γλύφουν ακόμα τυγχάνουν μιας καλύτερης μεταχείρισης και περνάνε καλύτερα από αυτούς που πάνε κόντρα ακόμα και αν είναι χειρότεροι σαν υπάλληλοι. Κάτι ανάλογο ισχύει και στις χώρες, θα πρέπει από εδώ και στο εξής να επιλέξουν ποιο ρόλο υπαλλήλου θα διαλέξουν. Και μιλάμε για όλες τις χώρες όχι μόνο για εμάς.

Η Τουρκία έχει διαλέξει τον ρόλο της, του υπαλλήλου που τα έχει καλά με το αφεντικό εμείς τι θα κάνουμε ;

Η κατευθυνόμενη προπαγάνδα υπέρ πολυκομματικής βουλής από το ίδιο το σύστημα και τους συνεργούς του (τα ΜΜΕ) θα έπρεπε να προβληματίζει τον κόσμο αντί να τον κατευθύνει όπως γίνεται σήμερα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αν δεν υπάρξει κυβέρνηση την Δευτέρα τα χειρότερα είναι μπροστά μας. Σίγουρα τόσο οι διασπάσεις κομμάτων όσο και ο πολιτικός τους λόγος μόνο σε αυτήν την κατεύθυνση οδηγούν.

Συμφωνούμε οτι πρέπει κάποια στιγμή να υπάρξει τιμωρία για όλα όσα έγιναν στην χώρα τα τελευταία 30 χρόνια αλλά είναι αυτή η κατάλληλη στιγμή ;

Σε ένα ναυάγιο σκοτώνεις αυτόν που ήρθε να σε βγάλει από την θάλασσα αλλά σου ζητάει αντάλλαγμα για να το κάνει την ώρα που πνίγεσαι; ή τα δίνεις και περιμένεις να σε βγάλει στην ακτή να τον σκοτώσεις εκ του ασφαλούς ; Έχεις την επιλογή να το κάνεις πριν σε βγάλει στην ακτή, αλλά θα πνιγείς σίγουρα……….

Αυτό πρέπει να αποφασίσουμε τώρα, πότε είναι ο καλύτερος χρόνος να πυροβολήσουμε. Μια φορά την ώρα της φουρτούνας όχι……….

Ξέρουμε ότι πολλοί ούτε τα δέχεστε ούτε θέλετε να τα δεχτείτε αυτά που γράφουμε γιατί δεν είναι τα ευχάριστα που θα θέλατε. Αλλά η ζωή δεν είναι μόνο ευχάριστα τα περισσότερα είναι δυσάρεστα. Και αν το 2009 σας είχαμε επισημάνει τον κίνδυνο της απώλειας εθνικής κυριαρχίας τώρα σας χτυπάμε το καμπανάκι της απώλειας της ίδιας της χώρας. Το μέλλον, η οικονομία, η ζωή μας τόσο η δική μας όσο και των παιδιών μας είναι απόλυτα δεμένα με την χώρα. Αν υπάρχει αυτή υπάρχουν και αυτά αν όχι τότε δεν υπάρχει τίποτα.

Όλα τα υπόλοιπα τα διαμορφώνουμε είτε καλά είτε άσχημα ανάλογα με τα μυαλά που διαθέτουμε, τον τρόπο που φερόμαστε και πάνω από όλα κοιτώντας ο καθένας ξεχωριστά και τα δικά του λάθη του. Αλλά θα πρέπει να μάθουμε να τα βλέπουμε και όχι να ρίχνουμε πάντα σε κάποιον άλλο την ευθύνη και μόνο σε αυτόν. Δεν φταίει ποτέ μόνο ένας……….

Τέλος όσο αφορά τους ρόλους των διάφορων πολιτικάντηδων που βγήκαν στην επιφάνεια τον τελευταίο καιρό να είστε όλοι σίγουροι ότι σύντομα θα μαθευτεί αυτός και θα βγει στην επιφάνεια, το θέμα είναι αν όταν μαθευτεί θα υπάρχουμε ή όχι. Αν θα είναι αργά για δάκρυα ή όχι.

Πάρτε λοιπόν τα ρίσκα σας όλοι, όσοι νομίζετε, πράξτε αυτό που νομίζεται ο καθένας και την επομένη των εκλογών το κεφάλι κάτω και κανείς να μην παραπονεθεί ούτε να ρίξει ευθύνες σε άλλους αν συμβούν τα χειρότερα λόγο επιλογών δικών μας.

Εμείς ψηφίζουμε, εμείς έχουμε την ευθύνη για την χώρα και το μέλλον όπως και για όσα συμβούν ή δεν συμβούν στην χώρα αυτή………….

Η αλήθειες είναι δυο και μόνο δυο.

Βάζεις την χώρα πάνω από το προσωπικό σου συμφέρον ;

Θα υποφέρεις, θα κουραστείς, θα παλέψεις, θα πιεστείς, θα πολεμήσεις κάποια στιγμή κάτι καλύτερο

θα έρθει και η χώρα θα σωθεί.

Βάζεις την τσέπη πάνω από την χώρα ;

Τα χάνεις όλα με τα ίδια αποτελέσματα με το προηγούμενο στο χειρότερο βαθμό και δεν έχεις και χώρα.

Διαλέγεις και παίρνεις. Την Κυριακή κληρώνει και πρέπει να βάλεις τώρα που γυρίζει, και όποιος έχει τα κότσια ας τιμωρήσει τον εαυτό του για ακόμα μία φορά όπως έκανε το 2009………..

Κλείνοντας θα θυμίσω τις κουβέντες με κάποιους φίλους μας που κάναμε πριν ένα χρόνο ακριβώς με αφορμή τότε τους αγανακτισμένους κλπ. Οι οποίοι μας έλεγαν ότι είναι μεγάλη η οργή του λαού και θα έριχναν την κυβέρνηση του ΓΑΠ κλπ. Τότε τους είχαμε πει ότι όταν τελειώσει το έργο των ξένων για την Ελλάδα ο ΓΑΠ θα φύγει μόνος του και κύριος, τότε θα γίνουν εκλογές και δεν θα βγει κανείς ώστε όλα τα δεινά που θα συμβούν να τα ρίξουν στον κόσμο σαν απόφαση δική του και μετά όλα είναι ανοιχτά ποιος θα αρπάξει τι με όποιο τρόπο σε μία χώρα μπάχαλο και μέσα στο χάος.

Ο ΓΑΠ έφυγε κύριος, οι εκλογές ήρθαν και την Δευτέρα θα έρθει το χάος με απόφαση του λαού και μένει μόνο να δούμε ποιος θα αρπάξει τι και με ποιο τρόπο από την πατρίδα μας.

Εμείς το γνωρίζουμε, εσείς ;

Πολλοί δεν θα πιστέψετε αυτό που γράψαμε σαν επίλογο αλλά είμαστε σίγουροι ότι όλοι αυτοί που συνομιλούσαμε πριν ένα χρόνο και τους περιγράφαμε τι θα ακολουθήσει, σήμερα που τους τα θυμίζουμε θα ανατριχιάζουν πως βγαίνουν όπως ακριβώς τα είχαμε περιγράψει.

Ας ευχηθούμε λοιπόν έστω και τελευταία στιγμή ο θεός να δώσει φώτιση στον Ελληνικό λαό και η Ελλάδα να κερδίσει χρόνο για να μπορέσει να κρατηθεί ζωντανή για να μην φτάσουμε να πούμε :

Καληνύχτα Ελλάδα μας φιλοξένησες 2500 χρόνια τώρα την παίρνουν άλλοι………….