Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

Γράφει η Μέμα Χαλιώτη.

Πολλές φορές, φίλοι με ρωτάνε πως άνθρωπος της τέχνης και του πολιτισμού ασχολούμαι και με την πολιτική. Πως συνδυάζεται Τέχνη και Πολιτική?

Κι όμως, υπάρχει συνάφεια Τέχνης, Πολιτισμού, Πολιτικής με κοινό γνώμονα την προσφορά στον άνθρωπο.

 - Ο πολιτισμός ήταν πάντα σε πρώτο ρόλο δίπλα στην κοινωνία καθώς η τέχνη και κυρίως η ποίηση και η μουσική, μπορούν πραγματικά να εκφράσουν τις αγωνίες της κοινωνίας, τις ιδέες και τα συναισθήματα των ανθρώπων. Μπορούν να ενώσουν έναν ολόκληρο Λαό. Μέσα από τις διάφορες μορφές και εκφράσεις της τέχνης, ξυπνούν και φουντώνουν οι μεγάλες ιδέες. Το μυαλό και η ματιά μας, ξεπερνούν την πεζή συμβατική καθημερινότητα και μέσα απο την δημιουργική σκέψη αντλούμε τη δύναμη, την ελπίδα και την αισιοδοξία για να προχωρήσουμε μπροστά και να εξελιχθούμε.

Η Τέχνη ήταν πάντα αυτή που έδινε την ώθηση στον άνθρωπο μέσα στην κοινωνία και την κοινωνία μέσα από τον άνθρωπο, να εξελιχθεί πνευματικά, ιδεολογικά, συναισθηματικά.

Την ίδια ώρα η Πολιτική είναι η ίδια η έκφραση της Κοινωνίας. Ο Πολιτικός πρέπει να εκφράζει τις αξίες της Κοινωνίας και φυσικά να φέρνει τις Νέες Ιδέες. Πολιτική και Πολιτισμός αλληλοσυμπληρώνονται και είναι κομμάτια αλληλένδετα.

Ας μην ξεχνάμε πολλούς συγγραφείς, ποιητές και μουσικούς που σε δύσκολους καιρούς, στήριξαν ψυχικά το λαό και τον κράτησαν ενωμένο στους μεγάλους αγώνες. Μέσα από τον πολιτισμό μας, κρατάμε τις ιδέες και τις αξίες μας αναλλοίωτες, και αυτό μας χαρακτηρίζει και τελικά μας ενώνει ως έθνος.

 Οταν αναφερόμαστε στον Πολιτισμό, επικεντρώνουμε συνήθως το ενδιαφέρον μας στα μεγάλα πολιτιστικά επιτεύγματα, στην αισθητική, στις τέχνες και στα γράμματα. Υπάρχει, όμως και ο άλλος Πολιτισμός. Αυτός που απεικονίζεται στην καθημερινότητα ενός λαού, στο είδος των σχέσεων που αναπτύσσονται μέσα σε μία κοινωνία, στη στάση μας απέναντι στο κοινωνικό σύνολο, στις συμπεριφορές μας απέναντι στον συνάνθρωπό μας. Αυτός ο Πολιτισμός της καθημερινότητας περιλαμβάνει αυτά που είναι πραγματικά ανυπολόγιστα, όχι σε τιμή, αλλά σε αξία.

 Στην εποχή μας, που τα υλικά αγαθά, το ατομικό συμφέρον και κέρδος κυριαρχούν,  στην εποχή της παγκοσμιοποίησης που βαθαίνουν οι ανισότητες και οι αδικίες ανάμεσα σε αυτούς που έχουν και κατέχουν και σε αυτούς που απλά επιβιώνουν, στην εποχή που αξίες και αρχές ισοπεδώνονται, θα έπρεπε να δίνουμε ιδιαίτερη σημασία στον πολιτισμό της καθημερινότητας και στην κοινωνική πολιτική.

Σήμερα που η Οικονομική Κρίση έχει κυριολεκτικά γονατίσει την Ελληνική Κοινωνία οι έννοιες της προσφοράς και της αλληλεγγύης αποκτούν ξεχωριστή σημασία.

Καθημερινά θα έπρεπε να δίνουμε το μήνυμα σε όλη την Κοινωνία ότι σήμερα περισσότερο από ποτέ η αξία της Κοινωνικής Προσφοράς είναι ίσως το σημαντικότερο στοιχείο αν θέλουμε να διατηρήσουμε την Κοινωνική Συνοχή και τον Ελληνικό Λαό ενωμένο.

 Δυστυχώς σήμερα η τέχνη και η πολιτική, έχουν αγκαλιαστεί σε έναν άτσαλο, άρυθμο και κακότροπο χορό. Με μοναδικό κριτήριο τα προσωπικά συμφέροντα ορισμένων, η τέχνη της πολιτικής και της προσφοράς έγινε άδικος τιμωρός και εκτελεστής της υψηλής ιδέας της Πολιτικής και της αληθινής προσφοράς στην Τέχνη, τον Πολιτισμό, την Παιδεία, την Ιστορία και στην ίδια την Κοινωνία.

 Και αναρωτιέμαι?...

 Όταν θα έχουμε σκοτώσει εντελώς την κοινωνία, με ότι αυτή περιλαμβάνει...θα υπάρχει ακόμα ρόλος για τους σημερινούς "πολιτικούς" και ρυθμιστές των εξελίξεων?...